Skye to niesamowita wyspa. Można zaryzykować nawet stwierdzenie, że to taka trochę Szkocja w pigułce. Jeśli macie mało czasu na zwiedzanie, to Skye jest jak najbardziej rozwiązaniem dla Was. Wiele opisanych niżej miejsc musi się znaleźć, na waszej liście „do zobaczenia”. No, po prostu nie sposób ominąć Skye wybierając się na urlop do miejsc zacznę w takiej, kolejności, w jakiej my je odwiedzaliśmy. Na dole wpisu znajdziecie mapkę z zaznaczonymi na niej było moje zdziwienie, gdy okazało się, że pierwszym naszym przystankiem na Skye było Portree. My gnaliśmy tam głodni, w deszczu. A potem głodni, w deszczu, szukaliśmy bankomatu, ponieważ oprócz jednej restauracji, która nie zachęcała cenami, znaleźliśmy tam do jedzenia tylko namioty z fish and chips (covid). Portree to mała rybacka mieścina, a to i tak największe miasto na wyspie. Jeżeli nie macie potrzeby udać się do miasta, to naprawdę, nie ma tam za wiele do zobaczenia, czy OLD MAN OF STORRNa tę atrakcję wybraliśmy się z samego rana. Byliśmy chyba pierwszymi, którzy ruszyli w drogę. Po drodze zaczęło padać i mimo że ubraliśmy się trochę lepiej i potencjalnie przeciwdeszczowo, to i tak przemokliśmy. Deszcz to akurat nic, bo wraz z deszczem wiał silny wiatr. No i ta mgła. Warunki pogodowe to powód, dla którego doszliśmy tylko do pierwszych skał i zawróciliśmy - przy sprzyjającej aurze najprawdopodobniej zrobilibyśmy całą trasę. Jednak ślizganie się po błotnistych, śliskich skałach, w czasie ulewy i mgły nie wydawało nam się zbyt dobrym pomysłem. Na pewno nie skorzystaliśmy z tego miejsca tak, jak wśród skał liczy 3,8 km i trwa nieco ponad godzinę. „The old Man” to pierwsza, strzelista skała, otoczona innymi formacjami zwanymi „The Storr”. Legenda mówi, że jest to grobowiec olbrzyma, którego kciuk wystaje ponad powierzchnię. Warto wiedzieć, że te ciekawe formacje skalne powstały na skutek osuwiska ziemi. Akurat w tym przypadku wczesne wstawanie kompletnie nam się nie opłaciło, bo gdy wracaliśmy do auta, to zaczęło się przejaśniać. => Parking kosztuje 3 GBP za 3h i był rozbudowywany podczas naszej wizyty. LEALT FALL VIEW POINTZanim udaliśmy się na Mealt Falls, po drodze zatrzymaliśmy się przy punkcie widokowym Lealt Fall. Tak naprawdę to dwa punkty widokowe – niższy i wyższy oraz widok na drugą stronę - na wodospad. Niegdyś, na wybrzeżu dużo się działo. Wydobywano tu ziemie okrzemkową, ładując ją do zacumowanych łodzi, napędzanych parowo. W czasie połowów łososi mężczyźni zostawali w pobliskiej chatce i wracali do domów tylko 2 razy w tygodniu. Dzisiaj możemy zauważyć przy plaży tylko pozostałości ich ROCK I MEALT FALLSTo punkt widokowy, który jest znany z jednego powodu: w tym miejscu wodospad spływa z urwiska do morza. Klif z którego spływa woda to skały bazaltowe w kształcie słupków, od połowy swojej wysokości opierające się na piaskowcu. Z urwiska, wprost do morza, spadają kaskady wody Mealt Falls, które swoje źródło ma w pobliskim jeziorze „Loch Mealt”. Skały i wodospad są tak wysokie, że aż ciężko objąć ten widok aparatem. Ciekawostką jest też fakt, że barierka ogradzająca punkt widokowy zbudowana jest na kształt organów i przy silnym wietrze wydaje specyficzny dźwięk. Widok ładny i dość dramatyczny, jednak samo miejsce to tylko przystanek na punkt widokowy – oglądamy i jedziemy dalej. Na pewno dodatkową perspektywę zapewnią ujęcia z drona, trzeba jednak uważać na silny wiatr. My swojego jednak nie z najbardziej oczarowujących krajobrazów w Szkocji. Góry, doliny, skały, niespotykane ukształtowanie terenu porośnięte soczyście zieloną trawą i do tego oświetlane grą świateł i cieni z pędzących chmur. Quiraing powstało jako osuwisko, pod wpływem naprężeń w skałach, na których leży ten obszar. Jest częścią osuwiska „Trotternish”, które odpowiada także za powstanie „The old Man of Storr”. Za to w przeciwieństwie do „Starego Człowieka” Quiraing jest wciąż żywe, tzn. ziemia cały czas się przesuwa. Krążą opowieści, że to właśnie dzięki temu zróżnicowanemu ukształtowaniu terenu, mieszkańcy Skye byli w stanie ukryć swoje bydło w zakątkach Quiraing przed najazdami wikingów. Jak przez większość atrakcji tego typu, także przez Quiraing prowadzi szlak, którym możemy odbyć wędrówkę po tej nieziemskiej wręcz krainie. Trasa rozpoczyna się ze szczytu wzniesienia, z parkingu. Miejsce postojowe bez problemu znajdziecie na mapach Google wpisując „The Quiraing Car Park”. Droga zatacza pętlę, wynosi ok. 6,8 km a pokonanie jej zajmuje ok. 3-4 godzin. => Jeśli pogoda nie pozwala lub najzwyczajniej w świecie nie macie ochoty na kolejny trekking możecie zatrzymać się przy parkingu lub przy parkingu przy cmentarzu - stamtąd będziecie mieć dobre punkty widokowe na okolicę. FAIRY GLENNTo miejsce jest magiczne. Od samego początku zbliżając się do Fairy Glen zauważycie zmieniający się krajobraz. Robi się bardziej zielono, niewielkie wzgórza zaczynają się układać tarasowo no i widzimy same karłowate drzewka dookoła drogi. Potem, kiedy dojdziecie na miejsce jest jeszcze lepiej. Idąc dróżką, pierwsza mijana formacja skalna to Castle Ewen, pilnująca wejścia do tej tajemniczej krainy. Podążając dalej ścieżką naszym oczom zaczyna wyłaniać się niesamowita dolina. Ukryta wśród wzgórz, które też mają niespotykane kształty. Ich zbocza są porośnięte trawą tak zieloną, jakby jakaś początkująca ręka przesunęła jeden z suwaków w Fotoshopie za dużo. A pośrodku kamienny krąg. Można mieć wrażenie, że trafiło się do jakiegoś mistycznego, druidzkiego zakątka. Jeśli macie ochotę, można też wejść na szczyt Castle Ewen i podziwiać ten niesamowity widok z góry. Tak niecodzienne miejsce aż się prosi o ciekawe opowieści z nim związane. Niestety, żadnych legend ani opowieści o Fairy Glen nie ma. Ze względu na swój wyjątkowy wygląd, zostało ono nazwane od wróżek, a okoliczna, wyższa, skała zamkiem Ewana. Po drugie niestety, ostatnimi czasy, turyści, zachęcani przez przewodników wycieczek dość mocno wpłynęli na to miejsce. Nie wiadomo więc, czy spirala jest naturalna, czy nie, ani jakie jest jej pochodzenie. Za to kamienie na spirali ustawiali turyści, burząc naturalny wygląd tego zakątka. Podczas naszej wizyty kamienie były pozostawione na spiralach, mimo tabliczki z prośbą, aby tego nie BEACHWydawać by się mogło, że ta plaża faktycznie jest pokryta koralowcami. Jednak tutejszy „koralowiec” to „Red Coralline” - rodzaj wodorostu porastającego przybrzeżne strefy w tym obszarze. To właśnie skamieniałe szkielety tych wodorostów, wymieszane z różnymi muszelkami pokrywają tutejszą plażę. Jeżeli natraficie na czas odpływu, można przejść na sąsiednią wyspę, pamiętajcie tylko, że trzeba jeszcze wrócić zanim droga zostanie odcięta przez przypływ. Szlak na Coral Beach ma 3,6 km, a pokonanie go zajmuje ok. 45minut. => Parking jest malutki, ale warto poczekać, ponieważ rotacja turystów, a tym samym miejsc postojowych jest spora.=> Po drodze na Coral Beach mijamy punkt widokowy na jezioro POOLSFairy Pools leżą u podnóża gór Cullin. Są to skalne baseny wypełnione krystalicznie czystą, źródlaną wodą. Są tak przejrzyste, że aż widać kamienie na dnie, a woda ma kolor przezroczysto-niebieski. Wody tych naturalnych zbiorników są zasilane przez strumień spływający z okolicznych gór, a między sobą połączone są niewielkimi wodospadami. Nazwa Fairy Pools odnosi się, do wręcz baśniowego wyglądu miejsca, ale nie ma żadnych legend z nim związanych. Aby dojść do Fairy Pools, trzeba wyruszyć z parkingu na dół - po drugiej stronie jezdni znajduje się początek szlaku. Ścieżka wiedzie wzdłuż wodospadów, nie trzeba więc ich jakoś specjalnie szukać. Jedno przejście po kamieniach może wymagać zmoczenia nóg/butów, więc jeżeli nie chcemy zamaczać kostek w zimnej wodzie, polecam wyruszyć w trasę rano. W drodze powrotnej wody było znacznie więcej. Odważni mogą spróbować wykąpać się w jednym z basenów - podczas naszej wycieczki widzieliśmy takiego śmiałka. Swoją wędrówkę można zakończyć przy wodospadach, zawracając na parking tą samą trasą, którą się przyszło. Dystans przy samych wodospadach to 2,4km i pokonać go można w 40 minut bez przystanków (a raczej będzie chcieli się zatrzymać dla widoków i kilku zdjęć). Można też zrobić większą pętlę, wtedy do pokonania jest 8km i zajmuje to ok. 3-3,5h. My, ze względu na niepewną pogodę zawróciliśmy do auta. => Parking przy Fairy Pools kosztuje 5 GBP/dzień. SKAMIENIAŁOŚCI I ŚLADY ŁAP DINOZAURÓWW okolicy wybrzeża można znaleźć skamieniałości i odciski łap dinozaurów. W sumie wcale się nie dziwię - bez problemu jestem w stanie wyobrazić sobie te prehistoryczne zwierzęta wędrujące pod nadbrzeżnymi urwiskami. Atrakcja, o której nie doczytałam przed wyjazdem. Gdybym wiedziała, to bym na pewno nie odpuściła i musiałabym znaleźć chociaż jeden skamieniały ślad (już widzę zadowolenie mojego męża, szczególnie przy pogodzie, jaką mieliśmy). Jednak nie jest to aż takie proste, nawet szukając informacji w internecie ciężko jest znaleźć dokładne położenie skamielin. Na pewno klika z nich znajduje się na An Corran Beach koło Staffin. I to miejsce wydaje mi się najbardziej odpowiednie na amatorskie poszukiwania. Odcisków trzeba wypatrywać w skałach przy linii brzegu, podczas odpływu. Niektóre odciski znaleziono na Brother’s Point. Będąc na Klit Rock też znajdziemy tabliczkę, że znaleziono tam ślad dinozaura, ale nie wiem, czy nie został on po prostu przeniesiony do muzeum, podobnie jak z innych miejsc: Valtos i Duntulum. => Więcej informacji o dinozaurach na wyspie Skye, w języku angielskim, znajdziecie pod tym koniec kilka propozycji, których my nie zobaczyliśmy, ale jeśli ktoś ma dużo czasu i ochoty można potraktować je jako dodatkowe opcje:Neist Point – Neist Point to najbardziej wysunięty na zachód punkt na Skye. Jego dodatkową atrakcją jest nieczynna, biała latarnia. Trasa do tego miejsca liczy 2,2 km a pokonanie jej zajmuje 45 Museum of Island Life - "skansen" z domkami ze strzechy z XVIII w. Dunvegan Castle – do zwiedzania udostępniony jest zamek i jego ogrody. Wstęp: 12GBP/osobę dorosłą. Warto wiedzieć, że z przystani zamkowej ruszają dwa typy wycieczek. Pierwszy z nich to 25-minutowy rejs, żeby zobaczyć kolonię fok. Celem drugiej wyprawy jest łowienie ryb w jeziorze Castle - ruiny zamku osadzone na klifie przy brzegu morza. Brother’s Point – kolejny kawałek wyspy Skye wychodzący w morze. Widoki po innych atrakcjach mogą wydawać się mało spektakularne, ale to chyba wciąż przyjemne miejsce na trekking. Zaletą Brother’s Point jest jego (jeszcze) mała popularność.=> Wyczerpujący opis szlaków na Skye znajdziecie pod poniższymi linkami (język angielski): najbardziej popularne szlakimniej popularne trasy na wyspie MAPKA - ISLE OF SKYE LEGENDA:kolor zielony - miejsca opisane w tym pościekolor jasnozielony inne miejsca, których my nie odwiedziliśmykolor żółty - punkty widokowe i miejsca do zobaczenia "przy okazji"